Zoals de smederij werd deze ruimte, de keuken, globaal gezien behouden vanuit museografisch oogpunt dat van kracht was in de jaren ‘50 en ‘60. Heer en meester in de keuken, heeft de vrouw van enige leeftijd, rondom haar herinneringen verzameld van de familie, waarbij enkele portretfoto’s getekend aan de rugzijde en gedateerd : Léon Herbo (1850-1907). Ze houdt zich bezig met het malen van de koffiebonen en denkt na over haar volgend menu. Een koppel hondjes (gemaakt in papier mâché) op de schouw trekken de aandacht. Symbool van trouw, werd deze toen geschonken aan de jonggehuwden. Een jachtgeweer hangt aan de muur en is in handbereik. Grootmoeder geworden, voedt de dame haar eerste kleinzoon op, wat ons wordt ingefluisterd door de aanwezigheid van de kinderwieg aan het uiteinde van de keukentafel. Ze wijdt zich ook aan snit en naad. Tussen de ramen werd een rek bevestigd om de borden op te bergen.