In het verleden rezen de kleine herbergen als paddestoelen uit de grond zowel in de steden, de dorpjes als de gehuchten. Het zijn ontmoetingsplaatsen, plaatsen om te ontspannen, in discussie te treden en natuurlijk plaatsen van drank en plezier. Gedurende een lange tijd zijn ze exclusief voor mannen bedoeld en bleven de vrouwen aan de haard. De cabaretier is gekapt met een traditionele katoenen muts van de herbergier en draagt een lange short. Hij schenkt blonde of bruine bieren in, zelf uit het vat getapt. Vandaag de dag heeft hij zich gespecialiseerd in de bieren die op de markt worden gebracht door een dertigtal brouwerijen uit Waals Picardië, een regio dat zich uitstrekt van Komen-Waasten tot Edingen en de Pays des Collines van Ellezelles tot Bernissart met zijn iguanodons. De communicatietaal is Picardisch, met de « potieaux d’cabaret » (de pijlers aan de toog of de habitués van de cabaret) die na het hangen van hun pet aan de kapstok of « brochetier » zich een stuk in hun kraag drinken « font guinse » en ze soms vervelend « soyeux » worden.